SŁOWA KLUCZOWE ROZDZIAŁU generowanie liniowa niezależność baza wymiar postać schodkowa podprzestrzeń przestrzeń wektorowa podprzestrzeń wektorowa |
Podprzestrzeń generowana przez wektory
Niech będzie przestrzenią wektorową nad ciałem . Kombinacją liniową wektorów nazywamy dowolny wektor postaci
Zbiór oznacza zbiór wszystkich wektorów będących kombinacjami liniowymi wektorów , czyli
Nazywamy go podprzestrzenią generowaną przez wektory . Powiemy, że wektory generują przestrzeń wektorową , jeśli
Niech . Wyznaczymy . Mamy możliwe kombinacje liniowe:
,
,
,
.
Stąd
Liniowa niezależność wektorów
Wektory są liniowo niezależne, jeśli dla skalarów zachodzi implikacja
Oznacza to, że jeśli kombinacja liniowa wektorów jest wektorem zerowym, to wszystkie jej skalarne współczynniki są równe zero.
Rozważmy przestrzeń wektorową wszystkich funkcji . Pokażemy, że funkcje i są liniowo niezależne. Przypuśćmy, że dla pewnych . Oznacza to, że dla dowolnego mamy
Podstawiając w tej równości otrzymujemy, że . Wstawiając dostajemy, że .
Pokażemy, że wektory
są liniowo zależne w . Zauważmy, że
oraz
czyli jest kombinacją liniową wektorów .
Z drugiej strony, wektory są liniowo niezależne nad . Rzeczywiście, równość
oznacza, że
więc .
Baza przestrzeni wektorowej
Niech będzie przestrzenią wektorową nad ciałem . Wektory stanowią bazę przestrzeni wektorowej , jeśli spełnione są warunki:
wektory generują przestrzeń , czyli
wektory są liniowo niezależne.
Warunek (B1) oznacza, że każdy wektor można przedstawić jako kombinację liniową wektorów , a warunek (B2) gwarantuje, że takie przedstawienie jest jednoznaczne.
Wektory
stanowią bazę przestrzeni wektorowej . Rzeczywiście, są one liniowo niezależne, bo jeśli
to . Sprawdzimy warunek (B2). Niech będzie dowolnym wektorem. Wtedy
czyli .
Wektory stanowią bazę dla wtedy i tylko wtedy, gdy dla każdego wektora istnieją jednoznacznie wyznaczone takie skalary , że
Załóżmy najpierw, że tworzą bazę . Niech będzie dowolnym wektorem. Z warunku (B2) wynika, że istnieją takie skalary , że . Musimy pokazać, że są one wyznaczone jednoznacznie. Przypuśćmy więc, że
gdzie . Wtedy
Ponieważ wektory są liniowo niezależne, więc | ||||
co kończy dowód pierwszej implikacji.
Załóżmy teraz, że dla każdego wektora istnieją jednoznacznie wyznaczone takie skalary , że
Wtedy oczywiście zachodzi warunek (B2). Pokażemy liniową niezależność wektorów . Przypuśćmy, że dla pewnych skalarów . Ponieważ
więc z założonej jednoznaczności skalarów wynika, że .
∎
Niech . Jeśli , to
Oczywiście . Niech . Wtedy
dla pewnych skalarów . Ponieważ , więc dla pewnych skalarów . Stąd
∎
Załóżmy, że wektory są liniowo niezależne. Jeśli , to
są liniowo niezależne.
Załóżmy, że
dla pewnych skalarów . Zauważmy, że , bo w przeciwnym razie
W konsekwencji, również , bo są liniowo niezależne. ∎
Załóżmy, że . Wtedy istnieje
baza dla .
Bez straty ogólności, na podstawie Lematu 5.1, możemy założyć, że wektory są niezerowe. Jeżeli , to dowód jest zakończony. Jeśli , to któryś z wektorów nie należy do . Powiedzmy, że jest to . Wtedy są liniowo niezależne z Lematu 5.2. Możemy ten proces kontynuować rozważając teraz . W skończonej liczbie kroków wybierzemy bazę ze zbioru . ∎
Załóżmy, że dla pewnych wektorów (). Jeśli wektory są liniowo niezależne, to
po ewentualnym przenumerowaniu wektorów mamy
Zastosujemy indukcję względem . Niech . Oczywiście . Rozważmy wektor . Ponieważ , więc
dla pewnych skalarów . Ponieważ z założenia , więc któryś ze skalarów jest różny od zera. Przenumerowując wektory i skalary możemy założyć, że . Uzasadnimy, że . Ponieważ , więc z Lematu 5.1 wynika, że
Z drugiej strony , więc , czyli
Zakładamy teraz, że teza zachodzi dla pewnego . Pokażemy, że zachodzi dla . Z założenia indukcyjnego oraz
Istnieją więc takie skalary , że
Zauważmy, że istnieje takie , że , bo w przeciwnym razie co jest sprzeczne z ich liniową zależnością. Po ewentualnym przenumerowaniu możemy założyć, że . W szczególności, . Mamy
Ponieważ , więc
∎
Załóżmy, że wektory stanowią bazę przestrzeni wektorowej . Jeśli wektory są liniowo niezależne, to .
Przypuśćmy, że . Pokażemy, że wektory są bazą . Prowadzi to do sprzeczności, bo wtedy jest kombinacją liniową wektorów , a z założenia wektory są liniowo niezależne.
Rozważmy wektor . Ponieważ są bazą , więc
dla jednoznacznie wyznaczonych skalarów . Ponieważ z założenia , więc któryś ze skalarów jest różny od zera. Przenumerowując wektory i skalary możemy założyć, że . Uzasadnimy, że są bazą dla . Przypuśćmy, że
dla pewnych skalarów . Jeśli , to również bo wektory są liniowo niezależne. Jeśli , to
co jest sprzeczne z jednoznacznością zapisu w bazie , bo .
Uzasadnimy, że możemy ten proces iterować. Przypuśćmy, że dla pewnego wektory
tworzą bazę . Istnieją więc jedyne takie skalary , że
Zauważmy, że istnieje takie , że , bo w przeciwnym razie co jest sprzeczne z liniową zależnością. Z dokładnością do permutacji możemy założyć, że i możemy podmienić wektor na otrzymując bazę
∎
Załóżmy, że jest bazą . Wtedy każda baza w ma elementów.
Przestrzeń skończenie wymiarowa
Niech będzie przestrzenią wektorową nad ciałem . Powiemy, że przestrzeń jest skończenie wymiarowa, jeśli posiada bazę skończoną. Wymiarem przestrzeni skończenie wymiarowej nazywamy liczbę elementów jej dowolnej bazy i oznaczamy przez lub . Przyjmujemy z definicji, że , gdy . Jeśli przestrzeń nie jest skończenie wymiarowa, to mówimy, że jest nieskończenie wymiarowa.
Istnienie bazy skończonej w przestrzeni wektorowej bardzo ułatwia analizę jej własności, bo pozwala ograniczyć się do rozważania kombinacji liniowych skończonej liczby wektorów. Z drugiej strony musimy być świadomi w jaki sposób, jeśli w ogóle, rozważane przez nas pojęcia lub przeprowadzane rozumowania zależą od wyboru bazy w przestrzeni . Przykładowo definiując wymiar przestrzeni wektorowej musieliśmy uzasadnić, że wszystkie bazy mają tyle samo elementów.
dla .
Wektory stanowią bazę dla złożoną z -wektorów. ∎
W przestrzeni wektorowej nad istnieje tylko jedna baza, bo w mamy tylko jeden niezerowy wektor.
Rozważmy przestrzenie wektorowe oraz . Pierwsza jest przestrzenią zespoloną oraz
Bazą dla są przykładowo wektory . Druga przestrzeń, jest przestrzenią rzeczywistą oraz
Bazą dla są na przykład wektory:
Rzeczywiście, dla i mamy
i to przedstawienie jest jednoznaczne.
Wprowadzimy strukturę przestrzeni wektorowej w zbiorze . W tym celu określimy działania
oraz
Dla i definiujemy
Sprawdzamy łatwo, że trójka jest przestrzenią wektorową nad ciałem . Znajdziemy bazę dla przestrzeni . Zauważmy, że dla dowolnej macierzy mamy
Ponieważ współczynniki są w tym przedstawieniu wyznaczone jednoznacznie przez macierz , więc macierze
są bazą , więc .
Z powyższego wynika, że . Przestrzeń możemy również traktować jako przestrzeń wektorową nad . Zastanówmy się jaki jest wymiar . Każdy ze współczynników macierzy jest liczbą zespoloną. Macierz możemy teraz mnożyć tylko przez liczby rzeczywiste. Mamy
Wynika stąd, że .
Pokażemy, że rozważanie przestrzeni wektorowych nad może być użyteczne w rozwiązywaniu problemów kombinatorycznych.
W pewnym mieście mieszka osób i działa klubów dyskusyjnych. Każda z nich ma nieparzystą liczbę członków oraz każde dwa kluby mają parzystą liczbę wspólnych członków. Pokażemy, że .
Dla , przez oznaczamy wektor przynależności mieszkańców do klubu . Oznacza to, że , gdy -ty mieszkaniec należy do klubu . W przeciwnym razie . Wtedy jest liczbą członków klubu . Wiemy, że jest to liczba nieparzysta. W mamy więc, że . Analogicznie dla , jest liczbą osób będących w klubach oraz . Z założenia wynika, że dla . Wystarczy pokazać, że są liniowo niezależne w . Przypuśćmy, że dla pewnych mamy
Ponieważ , więc .
Niech będzie przestrzenią wektorową. Następujące warunki są równoważne
jest nieskończenie wymiarowa,
istnieje taki nieskończony ciąg wektorów , że dla każdego wektory są liniowo niezależne.
Załóżmy, że jest nieskończenie wymiarowa. Niech będzie niezerowym wektorem. Ponieważ , więc istnieje wektor . Wtedy są liniowo niezależne. Analogicznie, , więc istnieje wektor . Wtedy są liniowo niezależne. Możemy ten proces kontynuować dla każdego , co kończy dowód punktu (ii).
Załóżmy, że zachodzi warunek (ii). Gdyby miała wymiar skończony , to wektory byłyby liniowo zależne. ∎
Pojęcie bazy w przestrzeni nieskończenie wymiarowej możemy zdefiniować następująco. Powiemy, że podzbiór jest liniowo niezależny, jeżeli dla dla każdego dowolne różne wektory są liniowo niezależne. Podzbiór generuje , gdy dla każdego wektora istnieją takie wektory oraz skalary , że . Podzbiór jest bazą, jeśli jest liniowo niezależny i generuje . W oparciu o Lemat Kuratowskiego-Zorna można udowodnić, że w każdej przestrzeni wektorowej istnieje baza. Dokładniej, jeśli jest liniowo niezależny, generuje oraz , to istnieje taka baza , że .
Rozważmy przestrzeń wektorową
wszystkich ciągów nieskończonych o wyrazach rzeczywistych z naturalnie określonymi działaniami. Sprawdzamy łatwo, że ciąg wektorów
tworzy zbiór liniowo niezależny , więc jest nieskończenie wymiarowa. nie generuje przestrzeni , bo na przykład ciąg
nie jest skończoną kombinacją liniową wektorów .
Niech będzie przestrzenią wektorową wszystkich wielomianów o współczynnikach rzeczywistych. Nie jest to przestrzeń skończonego wymiaru, bo wielomiany
są liniowo niezależne.
Niech będzie zbiorem wielomianów stopnia co najwyżej . Wtedy, jest podprzestrzenią wektorową oraz
Bazą dla są wielomiany .
Jeśli jest zbiorem wielomianów stopnia , to nie jest podprzestrzenią wektorową, bo wielomian zerowy nie należy do .
Niech i . Dla wektorów następujące warunki są równoważne:
są liniowo niezależne;
;
stanowią bazę .
(1) (2). Zakładamy, że są liniowo niezależne. Przypuśćmy, że
Istnieje wtedy wektor . Z Lematu 5.2 wynika, że wektory są liniowo niezależne. Jest to sprzeczne z Twierdzeniem 5.3.
(3) (1) Jest konsekwencją definicji bazy. ∎
Wektory tworzą bazę wtedy i tylko wtedy, gdy
Niech . Następujące warunki są równoważne
układ ma jednoznaczne rozwiązanie zerowe,
układ ma rozwiązanie dla każdego ,
kolumny tworzą bazę .
Punkt (1) oznacza, że wektory są liniowo niezależne, a punkt (2) mówi, że . ∎
Załóżmy, że , i wektory są liniowo niezależne. Wtedy istnieją takie wektory , że wektory tworzą bazę .
Ponieważ , więc nie jest bazą. Istnieje więc wektor
Z Lematu 5.2 wektory są liniowo niezależne. Iterujemy tę procedurę i zakończy się ona po skończonej liczbie kroków. ∎
Podprzestrzeń wektorowa
Niech będzie przestrzenią wektorową nad ciałem i niech . Powiemy, że jest podprzestrzenią wektorową przestrzeni , jeśli zachodzą warunki
tzn. wektor zerowy należy do ;
dla dowolnych tzn. dodawanie wektorów nie wyprowadza nas ze zbioru ;
dla dowolnych i tzn. mnożenie przez skalar nie wyprowadza nas ze zbioru .
Czasami (P1) zastępuje się warunkiem, że . Te dwie definicje są równoważne. Rzeczywiście, załóżmy, że i zachodzą warunki (P2) i (P3). Niech . Wtedy z warunku (P3) i z warunku (P2).
Jeśli , to jest podprzestrzenią przestrzeni wektorowej .
Zbiór rozwiązań równania jednorodnego jest podprzestrzenią wektorową przestrzeni dla .
Rozważmy płaszczyznę . Zauważmy, że wtedy , więc
Stąd , czyli jest to podprzestrzeń wektorowa w .
Pokażemy, że zbiór jest podprzestrzenią wektorową w . Zauważmy, że
Oznacza to, że , więc jest to podprzestrzeń wektorowa.
Okrąg nie spełnia ani jednego z warunków (P1)-(P3). Nie jest więc podprzestrzenią wektorową.
Zbiór spełnia warunki (P1) i (P3), ale nie spełnia (P2). Nie jest więc podprzestrzenią wektorową.
Zbiór spełnia warunki (P1) i (P2), ale nie spełnia (P3). Nie jest więc podprzestrzenią wektorową.
Zbiór pusty spełnia warunki (P2) i (P3), ale nie spełnia (P1). Nie jest więc podprzestrzenią wektorową.
Rozważmy podprzestrzeń daną przez
W ciele równość oznacza, że , czyli wektory z mają postać
Wektory są liniowo niezależne, więc . Sprawdzamy łatwo rozważając wszystkie możliwości wyboru i , że
Zastanówmy się ile -wymiarowych podprzestrzeni ma przestrzeń wektorowa ? Niech będzie niezerowym wektorem. Wtedy
więc jeśli są różnymi niezerowymi wektorami, to są one liniowo niezależne w . Ponadto,
składa się z różnych wektorów. W przestrzeni mamy wektorów i wektorów niezerowych. Par liniowo niezależnych wektorów mamy więc . Ponieważ
więc różnych podprzestrzeni wymiarowych jest .
Oceń prawdziwość zdań:
Jeśli tworzą bazę i jest niezerowym wektorem, to również tworzy bazę .
Istnieją takie -wymiarowe podprzestrzenie wektorowe i w , że .
Istnieją takie -wymiarowe podprzestrzenie wektorowe i w , że .
Jeśli są podprzestrzeniami wektorowymi , to jest również podprzestrzenią wektorową.
Jeśli wektory generują , to są liniowo niezależne.
Jeśli wektory generują przestrzeń wektorową , to są liniowo niezależne.
Jeśli wektory są liniowo zależne, to któryś z nich jest wektorem zerowym.
Jeśli wektory są liniowo zależne w , to .
Jeśli , to .
Jeśli , to dla dowolnego .
Przestrzenie i mają ten sam wymiar nad ciałem liczb rzeczywistych .
Jeśli , to któreś dwa wektory spośród są liniowo niezależne.
Dla dowolnej macierzy macierze są liniowo zależne w przestrzeni wektorowej .
Dla dowolnej macierzy niezerowej macierze
generują przestrzeń wektorową .
Zbiór wszystkich takich funkcji , że jest przestrzenią wektorową z naturalnymi działaniami.
Funkcje i są liniowo niezależne w przestrzeni funkcji .
Funkcje i generują przestrzeń funkcji .
Jeśli jest dowolnym wektorem, to
jest podprzestrzenią wektorową .
Jeśli są takie, że , to są liniowo niezależne.
Oceń które z poniższych podzbiorów przestrzeni wektorowej są jej podprzestrzeniami wektorowymi:
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
, gdzie ,
, gdzie jest ustaloną macierzą.
Oceń które z poniższych podzbiorów przestrzeni wektorowej funkcji są jej podprzestrzeniami wektorowymi:
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
,
.
NIE ZA DUŻO NIE ZA MAŁO TYLKO W SAM RAZ Niech . • jeśli są liniowo niezależne, to ; wtedy da się uzupełnić do bazy, • jeśli , to ; wtedy ze zbioru da się wybrać bazę. Poniższe warunki są równoważne • są bazą , • są liniowo niezależne, • . |