(image)

Wykłady z topologii

Rozdział 8 Zupełność

8.1 Bazy Cauchy’ego

Niech \((X,\mathcal U)\) będzie przestrzenią jednostajną i \(\mathcal A\) będzie bazą na \(X\). \(\mathcal A\) nazywa się bazą Cauchy’ego gdy dla każdego \(U\in \mathcal U\) istnieje \(A\in \mathcal A\) taki, że

\[ A\times A\subset U. \]

Niech \((\Sigma ,\leq )\) będzie z zbiorem skierowanym i \(\phi :=\{x_\sigma \}_{\sigma \in \Sigma }\) będzie ciągiem uogólnionym. \(\phi \) nazywa się uogólnionym ciągiem Cauchy’ego gdy \(\phi (\Phi (\Sigma ))\) jest bazą Cauchy’ego, to znaczy

\[ \forall U\in \mathcal U\ \exists \sigma \in \Sigma \ \forall \tau _1,\tau _2\geq \sigma \colon (x_{\tau _1},x_{\tau _2})\in U. \]

Zakładamy, że na \(X\) jest topologia \(\mathcal T(\mathcal U)\).

  • Uwaga 8.1

    • (a) Jeżeli \(\mathcal A\) jest bazą na \(X\) i \(\mathcal A\to x\) dla pewnego \(x\in X\) to \(\mathcal A\) jest bazą Cauchy’ego.

    • (b) Jeżeli \(\phi \) jest ciągiem uogólnionym i \(\phi \to x\) dla pewnego \(x\in X\) to \(\phi \) jest uogólnionym ciągiem Cauchy’ego.

  • Dowód. Wystarczy udowodnić (a). Niech \(U\in \mathcal U\). Istnieje \(V\in \mathcal U\), \(V=V^{-1}\) taki, że \(V\circ V\subset U\). Jeżeli \(\mathcal A\to x\) to istnieje \(A\in \mathcal A\),

    \[ A\subset V[x]. \]

    Niech \((y,z)\in A\times A\). Wtedy \((x,y)\in V\) i \((x,z)\in V\), więc \((y,z)\in V\circ V\subset U\).  □

  • Uwaga 8.2

    • (a) Jeżeli \(\mathcal A\) jest bazą Cauchy’ego i \(x\) jest punktem skupienia \(\mathcal A\) to \(\mathcal A\to x\).

    • (b) Jeżeli \(\phi \) jest uogólnionym ciągiem Cauchy’ego i \(x\) jest punktem skupienia \(\phi \) to \(\phi \to x\).

  • Dowód. Wystarczy udowodnić (a). Niech \(U\in \mathcal U\). Niech \(V\in \mathcal U\),

    \[ V\circ V\subset U. \]

    Niech \(A\) będzie takim elementem \(\mathcal A\), że

    \[ A\times A\subset V. \]

    Z założenia istnieje baza \(\mathcal B\), \(\mathcal B\succ \mathcal A\) i \(\mathcal B\to x\). Istnieją \(B_1,B_2\in \mathcal B\) takie, że

    \[ B_1\subset A,\ B_2\subset V[x]. \]

    Niech \(B\subset B_1\cap B_2\), \(B\in \mathcal B\). Niech \(a\in A\) i \(b\in B\). Wtedy \((b,a)\in V\) i \((x,b)\in V\), więc \((x,a)\in U\) i \(a\in U[x]\), skąd wynika, że \(A\subset U[x]\).  □

8.2 Zupełność przestrzeni jednostajnych

\((X,\mathcal U)\) nazywa się przestrzenią zupełną gdy każda baza Cauchy’ego na \(X\) jest zbieżna (równoważnie: każdy uogólniony ciąg Cauchy’ego jest zbieżny).

  • Uwaga 8.3 (warunek zgodności) Przestrzeń metryczna \((X,\rho )\) jest zupełna wtedy i tylko wtedy gdy \((X,\mathcal U_\rho )\) jest zupełna.

  • Dowód.

    Implikacja \(\Leftarrow \) jest oczywista, bo każdy ciąg jest ciągiem uogólnionym.

    (\(\Rightarrow \)). Niech \(\mathcal A\) będzie bazą Cauchy’ego na \(X\). Dla \(n\in \mathbb N\) niech \(A_n\in \mathcal A\) będzie taki, że

    \[ A_n\times A_n\subset U_{1/n} \]

    Niech

    \[ B_n:=\bigcap _{k=0}^n A_k. \]

    i niech \(b_n\in B_n\). \(\{b_n\}_n\) jest ciągiem Cauchy’ego, bo gdy \(m_1,m_2\geq n\) to

    \[ (b_{m_1},b_{m_2})\in A_n\times A_n\subset U_{1/n}. \]

    Niech \(x:=\lim _{n\to \infty } b_n\). Wystarczy udowodnić, że \(\mathcal A\to x\). Niech \(\epsilon >0\) i niech \(n\) będzie takie, że

    \begin{gather*} \tfrac {1}{n}\leq \tfrac {1}{2}\epsilon , \\ \forall k\geq n\colon \rho (x,b_k)<\tfrac {1}{2}\epsilon \end{gather*} i niech \(a\in A_n\). Wtedy

    \[ \rho (a,x)\leq \rho (a,b_n)+\rho (b_n,x)<\epsilon , \]

    więc \(A_n\subset U_{\epsilon }[x]\).  □

Niech \(A\subset X\).

  • Uwaga 8.4 Jeżeli \(X\) jest Hausdorffa i \((A,\mathcal U_A)\) jest zupełna to \(A\) jest domknięty w \(X\).

  • Dowód. Niech \(\mathcal B\) będzie bazą na \(A\), \(x\in X\) i \(\mathcal B\to x\). \(\mathcal B\) jest bazą Cauchy’ego na \(X\), więc także bazą Cauchy’ego na \(A\); istnieje więc \(a\in A\) taki, że \(\mathcal B\to a\). Ponieważ \(X\) jest Hausdorffa, \(a=x\in A\), więc \(\overline {A}=A\).  □

  • Uwaga 8.5 Jeżeli \((X,\mathcal U)\) jest zupełna i \(A\) jest domknięty w \(X\) to \((A,\mathcal U_A)\) jest zupełna.

  • Dowód. Niech \(\mathcal B\) będzie bazą Cauchy’ego na \(A\). Wtedy \(\mathcal B\) jest bazą Cauchy’ego na \(X\) i \(\mathcal B\to x\). Z założenia wynika, że \(x\in A\).  □

  • Uwaga 8.6 Iloczyn kartezjański przestrzeni jednostajnych zupełnych jest przestrzenią zupełną.

  • Dowód. Niech \(\mathcal A\) będzie bazą Cauchy’ego na \(\prod X_t\). Wtedy \(\pi _t(\mathcal A)\) jest bazą Cauchy’ego na \(X_t\) dla każdego \(t\in T\), więc \(\pi _t(\mathcal A)\to x_t\), skąd wynika, że \(\mathcal A\to \{x_t\}_t\).  □

\((X,\mathcal U)\) nazywa się przestrzenią całkowicie ograniczoną gdy

\[ \forall U\in \mathcal U\ \exists x_1,\ldots ,x_k\in X\colon X=\bigcup _{i=1}^k U[x_i]. \]

  • Twierdzenie 8.1 (Hausdorffa) Niech \((X,\mathcal U)\) będzie jednostajną przestrzenią Hausdorffa. \(X\) jest zwarta wtedy i tylko wtedy gdy \((X,\mathcal U)\) jest całkowicie ograniczona i zupełna.

  • Dowód.

    (\(\Rightarrow \)). Całkowita ograniczoność wynika z definicji zwartości. Ze zwartości wynika także, że każda baza Cauchy’ego ma punkt skupienia, skąd z Uwagi 8.2 wynika, że taka baza jest zbieżna.

    (\(\Leftarrow \)). Niech \(\mathcal A\) będzie bazą na \(X\) i niech \(\mathcal M\) będzie ultrafiltrem na \(X\) takim, że \(\mathcal A\subset \mathcal M\) (Twierdzenie 2.1). Wystarczy udowodnić, że \(\mathcal M\) jest bazą Cauchy’ego. Niech \(U\in \mathcal U\) i niech \(V\in \mathcal U\) będzie taki, że \(V=V^{-1}\) i \(V\circ V\subset U\). Z założenia istnieją \(x_1,\ldots ,x_k\in X\) takie, że

    \[ X=\bigcup _{i=1}^k V[x_i]. \]

    Istnieje \(i_0=1,\ldots ,k\) taki, że dla wszystkich \(M\in \mathcal M\),

    \[ M\cap V[x_{i_0}]\neq \emptyset , \]

    bo w przeciwnym przypadku istniałyby \(M_1,\ldots ,M_k\in \mathcal M\) takie, że

    \[ V[x_i]\cap M_i=\emptyset , \]

    \(i=1,\ldots ,k\), więc gdy \(M:=M_1\cap \ldots \cap M_k\),

    \[ \forall i=1,\ldots ,k\colon V[x_i]\cap M=\emptyset , \]

    co oznacza, że \(M=\emptyset \), a to jest sprzeczne z definicją filtra. Z Uwagi 2.2 wynika więc

    \[ V[x_{i_0}]\in \mathcal M, \]

    a wtedy

    \[ V[x_{i_0}]\times V[x_{i_0}]\subset V\circ V\subset U.\qedhere \]

     □

8.3 Twierdzenia o granicach iterowanych

Niech \(f\colon X_1\times X_2\to Y\) i niech \(\mathcal A_i\) będzie bazą na \(X_i\), \(i=1,2\),

\[ \mathcal A_1\times \mathcal A_2:=\{A_1\times A_2\colon A_i\in \mathcal A_i\}. \]

  • Twierdzenie 8.2 Jeżeli \(Y\) jest przestrzenią topologiczną \(T_3\), istnieje \(\lim _{\mathcal A_1\times \mathcal A_2}f \) i dla każdego \(x_2\in X_2\) istnieje \(g(x_2)\in Y\) takie, że

    \[ g(x_2)=\lim _{\mathcal A_1}f(\cdot ,x_2) \]

    to \(\lim _{\mathcal A_2}g\) istnieje i

    \[ \lim _{\mathcal A_2}g=\lim _{\mathcal A_1\times \mathcal A_2}f. \]

  • Dowód. \(g\) jest funkcją \(X_2\to Y\), bo \(Y\) jest przestrzenią \(T_2\) (Twierdzenie 5.3). Niech

    \[ y_0:=\lim _{\mathcal A_1\times \mathcal A_2}f \]

    i niech \(U\) będzie otoczeniem \(y_0\). Istnieje \(V\), otoczenie \(y_0\) takie, że \(\overline {V}\subset U\) (Twierdzenie 5.4). Istnieją \(A_i\in \mathcal A_i\) takie, że

    \[ f(A_1\times A_2)\subset V. \]

    Wystarczy udowodnić, że \(g(A_2)\subset \overline {V}\). Niech \(x_2\in A_2\) i niech \(Z\) będzie otoczeniem \(g(x_2)\). Istnieje \(A_1^\ast \in \mathcal A_1\) taki, że

    \[ f(A_1^\ast \times \{x_2\})\subset Z. \]

    Wtedy

    \[ \emptyset \neq f((A_1\cap A_1^\ast )\times \{x_2\})\subset Z\cap V, \]

    więc \(g(x_2)\in \overline {V}\).  □

Poniżej zakładamy, że \(\mathcal U\) jest strukturą jednostajną na przestrzeni \(Y\). Niech \(\{f_t\colon X\to Y\}_{t\in T}\) będzie rodziną funkcji i niech \(\mathcal A\) będzie bazą na \(X\). \(y_t=\lim _{\mathcal A}f_t\) nazywa się granicą jednostajną ze względu na \(t\in T\) gdy

\[ \forall U\in \mathcal U\ \exists A\in \mathcal A\ \forall t\in T\colon f_t(A)\subset U[y_t]. \]

  • Twierdzenie 8.3 Jeżeli \(Y\) jest przestrzenią jednostajną \(T_0\),

    \[ g(x_2)=\lim _{\mathcal A_1}f(\cdot ,x_2) \]

    jest granicą jednostajną ze względu na \(x_2\in X_2\) i istnieje granica \(\lim _{\mathcal A_2}g\) to istnieje granica \(\lim _{\mathcal A_1\times \mathcal A_2}f\) i

    \[ \lim _{\mathcal A_1\times \mathcal A_2}f=\lim _{\mathcal A_2}g. \]

  • Dowód. Przestrzeń jednostajna \(T_0\) jest także \(T_2\), więc \(g\) jest funkcją. Niech

    \[ y_0:=\lim _{\mathcal A_2}g, \]

    niech \(W\) będzie otoczeniem \(y_0\) i niech \(U[y_0]\subset W\) dla pewnego \(U\in \mathcal U\). Istnieje \(V\in \mathcal U\) taki, że \(V\circ V\subset U\). Istnieje \(A_2\in \mathcal A_2\) taki, że

    \[ g(A_2)\subset V[y_0]. \]

    Ponadto istnieje \(A_1\in \mathcal A_1\) taki, że dla każdego \(x_2\in A_2\),

    \[ f(A_1\times \{x_2\})\subset V[g(x_2)]. \]

    Wtedy dla \(x_i\in A_i\),

    \[ (f(x_1,x_2),g(x_2))\in V,\quad (g(x_2),y_0)\in V, \]

    więc \(f(x_1,x_2)\in (V\circ V)[y_0]\), a stąd wynika, że \(f(A_1\times A_2)\subset W\).  □

  • Twierdzenie 8.4 Jeżeli \(Y\) jest zupełną przestrzenią jednostajną \(T_0\),

    \[ g(x_2)=\lim _{\mathcal A_1}f(\cdot ,x_2) \]

    jest granicą jednostajną ze względu na \(x_2\in X_2\) i 

    \[ h(x_1)=\lim _{\mathcal A_2}f(x_1,\cdot ) \]

    dla \(x_1\in X_1\) to istnieją granice \(\lim _{\mathcal A_1\times \mathcal A_2}f\), \(\lim _{\mathcal A_2}g\) oraz \(\lim _{\mathcal A_1}h\) i

    \[ \lim _{\mathcal A_1\times \mathcal A_2}f=\lim _{\mathcal A_2}g= \lim _{\mathcal A_1}h. \]

  • Dowód. Najpierw udowodnimy, że \(g(\mathcal A_2)\) jest bazą Cauchy’ego na \(Y\). Niech \(U\in \mathcal U\). Istnieje \(V\in \mathcal U\) taki, że \(V=V^{-1}\) i

    \[ V\circ V\circ V\circ V\subset U. \]

    Istnieje \(A_1\in \mathcal A_1\) taki, że dla każdego \(x_2\in X_2\),

    \[ f(A_1\times \{x_2\})\subset V[g(x_2)]. \]

    Niech \(x_1\in A_1\). Istnieje \(A_2\in \mathcal A_2\) taki, że

    \[ f(\{x_1\}\times A_2)\subset V[(h(x_1)]. \]

    Wystarczy udowodnić, że \(g(A_2)\times g(A_2)\subset U\). Niech \(x_2,x_2^\ast \in A_2\). Wtedy

    \begin{align*} (g(x_2),f(x_1,x_2))&\in V, \\ (f(x_1,x_2),h(x_1))&\in V, \\ (h(x_1),f(x_1,x_2^\ast ))&\in V, \\ (f(x_1,x_2^\ast ),g(x_2^\ast ))&\in V, \end{align*} więc \((g(x_2),g(x_2^\ast ))\in U\).

    Z zupełności \(Y\) wynika istnienie \(y_0=\lim _{\mathcal A_2}g\), a z Twierdzenia 8.3 wynika, że \(\lim _{\mathcal A_1\times \mathcal A_2}f=y_0\). Ponieważ przestrzeń jednostajna \(T_0\) jest przestrzenią \(T_3\), z Twierdzenia 8.2 wynika, że \(\lim _{\mathcal A_1}h=y_0\).  □

8.4 Przestrzenie metryzowalne w sposób zupełny i przestrzenie Baire’a

Przestrzeń topologiczna \(X\) nazywa się przestrzenią metryzowalną w sposób zupełny gdy na \(X\) istnieje metryka zupełna zgodna z topologią.

  • Przykład 8.1 Przedział otwarty \((0,1)\) jest przykładem przestrzeni metryzowalnej w sposób zupełny, której naturalna metryka (tzn. indukowana z \(\mathbb R\)) nie jest zupełna.

\(X\) nazywa się przestrzenią Baire’a gdy każde przecięcie przeliczalnej rodziny zbiorów otwartych i gęstych w \(X\) jest zbiorem gęstym w \(X\).

  • Twierdzenie 8.5 (Baire’a) Każda przestrzeń metryzowalna w sposób zupełny i każda przestrzeń lokalnie zwarta są przestrzeniami Baire’a.

  • Dowód. Niech \(\{V_n\colon n=1,2,\ldots \}\) będzie rodziną otwartych i gęstych podzbiorów \(X\), a \(U\) jest otwartym i niepustym podzbiorem \(X\). Należy wykazać, że

    \begin{equation} \label {eq:uvn} U\cap \bigcap _{n=1}^\infty V_n\neq \emptyset . \end{equation}

    Niech \(\rho \) będzie metryką zupełną zgodną z topologią \(X\); przez \(U(x,\delta )\) oznaczamy kulę otwartą o środku \(x\) i promieniu \(\delta \) w tej metryce. Definiujemy \(B_1:=U(x_1,\delta _1)\), gdzie \(x_1\in U\cap V_1\) i \(0<\delta _1<1\), tak, aby

    \[ \overline {B_1}\subset U\cap V_1. \]

    Dla \(n>1\) zakładamy, że zdefiniowany jest zbiór \(B_{n-1}\). Określamy \(B_n\) jako \(U(x_n,\delta _n)\), gdzie \(x_n\in B_{n-1}\cap V_n\) i \(0<\delta _n<1/n\) jest takie, że

    \[ \overline {B_n}\subset B_{n-1}\cap V_n. \]

    Niech \(\mathcal B:=\{\overline {B_n}\colon n=1,2,\ldots \}\). Rodzina \(\mathcal B\) jest bazą Cauchy’ego na \(X\), bo \(\rho (x,y)\leq 2/n\) dla wszystkich \(x,y\in \overline {B_n}\), więc jest zbieżna do pewnego \(x\in X\); w szczególności \(x\) jest jej punktem skupienia, skąd na podstawie Uwagi 2.4 wynika, że

    \[ x\in \bigcap _{n=1}^\infty \overline {B_n}\subset U\cap \bigcap _{n=1}^\infty V_n, \]

    a to kończy dowód (8.1).

    Niech teraz \(X\) będzie przestrzenią lokalnie zwartą. W tym przypadku dowód jest prawie taki sam; definiujemy \(B_1\) jako otwarte otoczenie \(x_1\in U\cap V_1\), którego domknięcie \(\overline {B_1}\) jest zwarte i

    \[ \overline {B_1}\subset U\cap V_1, \]

    a dla \(n>1\) zakładamy, że zdefiniowany jest zbiór \(B_{n-1}\) i określamy \(B_n\) jako otwarte otoczenie \(x_n\in B_{n-1}\cap V_n\) takie, że \(\overline {B_n}\) jest zwarte i

    \[ \overline {B_n}\subset B_{n-1}\cap V_n. \]

    Niech \(\mathcal B:=\{\overline {B_n}\colon n=1,2,\ldots \}\). Rodzina \(\mathcal B\) jest bazą w zwartej przestrzeni \(\overline {B_1}\), więc z Twierdzenia 6.1 wynika, że ma punkt skupienia. Dalsza część dowodu jest taka sama jak w przypadku przestrzeni metrycznej zupełnej.  □

Niech \(X\) będzie przestrzenią topologiczną i niech \(A\subset X\). \(A\) nazywa się zbiorem nigdzie gęstym gdy

\[ {\rm int}\,\overline {A}=\emptyset ; \]

zbiorem I kategorii (Baire’a), gdy

\[ A=\bigcup _{n=1}^\infty B_n \]

i każdy ze zbiorów \(B_n\) jest nigdzie gęsty; oraz zbiorem II kategorii (Baire’a), gdy nie jest zbiorem I kategorii.

  • Twierdzenie 8.6 Jeżeli \(X\) jest przestrzenią Baire’a i \(A\subset X\) jest I kategorii to \({\rm int}\,A=\emptyset \). W szczególności, \(A\neq X\).

  • Dowód. Niech \(A=\bigcup _{n=1}^\infty B_n\), gdzie \(B_n\) jest zbiorem nigdzie gęstym dla każdego \(n\) i niech \(U\) będzie otwartym podzbiorem \(A\). Wtedy \(U\) jest zawarty w \(\bigcup _{n=1}^\infty \overline {B_n}\), więc

    \[ \bigcap _{n=1}^\infty (\setminus \overline {B_n})\subset \setminus U. \]

    Zbiór \(\setminus \overline {B_n}\) jest otwarty i gęsty, bo

    \[ \overline {\setminus \overline {B_n}}=\setminus {\rm int}\,\overline {B_n}=\setminus \emptyset =X. \]

    Wynika stąd, że \(\setminus U\) jest domkniętym i gęstym podzbiorem \(X\), a więc \(\setminus U=X\), co oznacza, że \(U=\emptyset \).  □

Konsekwencją Twierdzeń 8.58.6 jest

  • Wniosek 8.1 Jeżeli \(X\) jest przestrzenią metryzowalną w sposób zupełny, \(Z\subset X\) i

    \[ X\setminus Z\subset \bigcup _{n=1}^\infty B_n, \]

    gdzie \(B_n\) są zbiorami domkniętymi mającymi puste wnętrza to \(Z\) jest zbiorem niepustym. □

8.5 Metoda kategorii Baire’a

Metoda dowodzenia niepustości zbioru w oparciu o Wniosek 8.1 nazywa się metodą kategorii Baire’a. Przykładem jej zastosowania jest poniższy dowód twierdzenia z analizy matematycznej.

Niech \(C^\infty (\mathbb R)\) oznacza zbiór funkcji \(\mathbb R\to \mathbb R\) klasy \(C^\infty \).

  • Twierdzenie 8.7 (Morgensterna) W \(C^\infty (\mathbb R)\) istnieje funkcja, która nie jest analityczna w żadnym punkcie.

  • Dowód. Dla \(i\in \mathbb N\) i \(f,g\in C^\infty (\mathbb R)\) definiujemy

    \[ \rho _i(f,g):=\max _{t\in [-i-1,i+1]} \max _{k=0,\ldots ,i} |f^{(k)}(t)-g^{(k)}(t)|. \]

    Wtedy \(\rho \) określona wzorem

    \[ \rho (f,g):=\sum _{i=0}^\infty \min \{\tfrac {1}{2^i},\rho _i(f,g)\} \]

    jest metryką zupełną na \(C^\infty (\mathbb R)\). Określamy

    \[ A:=\{f\in C^\infty (\mathbb R)\colon \exists t\in \mathbb R\colon \text {$f$ jest analityczna w $t$}\}. \]

    Jeżeli \(f\) jest analityczna w \(t\in \mathbb R\) to

    \[ \sup _{k\in \mathbb N} \sqrt [k]{\left |\frac {f^{(k)}(t)}{k!}\right |}:=c<\infty , \]

    a zatem

    \[ A\subset \bigcup _{q\in \mathbb Q,\ c\in \mathbb N} T(q,c), \]

    gdzie

    \[ T(t,c):=\{f\in C^\infty (\mathbb R)\colon \forall k\in \mathbb N\colon |f^{(k)}(t)|\leq k!c^k\} \]

    Na podstawie Wniosku 8.1 wystarczy udowodnić, że

    • (a) \(T(q,c)\) jest domknięty,

    • (b) \({\rm int}\,T(q,c)=\emptyset \).

    Ad (a). \(T(q,c)\) jest domknięty bo

    \[ C^\infty (\mathbb R)\ni f\to f^{(k)}(q)\in \mathbb R \]

    jest funkcją ciągłą i \(T(q,c)=\bigcap _{k\in \mathbb N}\{f\in C^\infty (\mathbb R)\colon |f^{(k)}(q)|\leq k!c^k\}\).

    Ad (b). Niech \(f\in T(q,c)\) i \(\epsilon >0\). Wystarczy wykazać, że \(U(f,2\epsilon )\not \subset T(q,c)\). Niech \(n\) będzie takie, że

    \[ \sum _{i=1}^\infty \tfrac {1}{2^i}<\epsilon \]

    i \(b>2\) będzie takie, że

    \[ \epsilon b^n>2(2n)!c^{2n}. \]

    Definiujemy \(g\in C^\infty (\mathbb R)\) wzorem

    \[ g(t):= f(t)+\epsilon b^{-n} \cos (b(t-q)). \]

    Wtedy \(g\in K(f,2\epsilon )\), bo jeżeli \(k<n\) to

    \[ \sup _{t\in \mathbb R} |f^{(k)}(t)-g^{(k)}(t)|\leq \epsilon b^{-n} b^k<\epsilon 2^{k-n}, \]

    a stąd wynika, że

    \[ \rho (f,g)<\epsilon +\sum _{k=0}^{n-1} \epsilon 2^{k-n}<2\epsilon . \]

    Ponadto \(g\notin T(q,c)\), bo

    \[ |g^{(2n)}(q)-f^{(2n)}(q)|=\epsilon b^n>2(2n)!c^{2n}, \]

    a ponieważ \(|f^{(2n)}(q)|\leq (2n)!c^{2n}\),

    \[ |g^{(2n)}(q)|> (2n)!c^{2n}.\qedhere \]

     □